Hoog tijd voor een update!

Op het moment dat mensen aan je gaan vragen of er binnenkort wel weer een blogpost volgt, dan is het écht de hoogste tijd om er weer eentje te schrijven. Om maar meteen met het belangrijkste nieuws te beginnen: het gaat goed met me!

De afgelopen twee weken zijn voorbij gevlogen, ik zal jullie er in een vogelvlucht doorheen nemen.

Na de vorige chemo heb ik dus geen neulasta gehad, waardoor ik me beduidend beter voelde. En dat was maar goed ook, want het Paasweekend stond voor de deur en dat beloofde druk te worden. Helaas ook slecht nieuws deze week. Mijn oma is overleden. Ze was erg dementerend en woonde in een tehuis, maar toch blijft het erg verdrietig.

Paasweekend
Op zaterdag zijn Oscar en ik aangehaakt bij het familieweekend van mijn moeders kant van de familie. Lekker de bossen in, spelletjes doen en veel bijkletsen. Genieten! Papa had -met een aantal hulpjes- lekker Indisch gekookt voor de hele bende. Toen wij om 22 uur wegreden was ik kapot, maar het was fantastisch om erbij te kunnen zijn geweest. Op zondag werd de eerste verjaardag van Dorien gevierd. 's Avonds hebben we met zestien man van een heerlijk paasdiner genoten bij vrienden van Oscar. Verbazingswekkend genoeg hield ik het vol tot middernacht, zo fijn om er gewoon bij te kunnen zijn!! Tweede Paasdag lekker met Os doorgebracht, een beetje moeten bijkomen van het drukke weekend.

Balansdagen
Dinsdag en woensdag heb ik vooral thuis doorgebracht. Energie sparen en even in balans komen, want het komende weekend beloofde nog een heel stuk drukker te worden dan het vorige. Helaas heb ik weer een vaatontsteking in mijn arm. Weer zoveel pijn, weer niet kunnen slapen, weer chagrijnig en huilerig hierdoor. Door die pijn vind ik het meteen zo moeilijk om het vertrouwen in mijn eigen energie en kunnen te hebben. Gelukkig is Oscar er om mij af en toe weer uit die put te trekken en ervoor te zorgen dat ik mezelf weer bij elkaar raap.

Begrafenis
Donderdag was de begrafenis van oma. Het was een mooi en waardig afscheid. Mooi om te zien hoe druk het was! Ik was erg blij dat ik erbij kon zijn. Op de heenweg werd ik gereden, maar op de terugweg ben ik zelfs zelf teruggereden naar Amsterdam. Weer een kleine overwinning voor mezelf!

Bruiloft
Eenmaal thuis moest ik mijn koffer gaan pakken. Ja, je leest het goed: ik ben op reis geweest. Nogal een overwinning voor mezelf! Oscar was afgelopen weekend getuige op het huwelijk van een van zijn beste vrienden. Rogier trouwde met een Spaanse, dus voor het huwelijk zijn wij, samen met nog een aantal anderen, afgereisd naar Galicië  in noord Spanje. Ik had een paar maanden nooit geloofd als iemand tegen me zou zeggen dat ik tijdens mijn behandelingen gewoon even een weekendje weg zou gaan.
Ik vond het ook nógal spannend allemaal, maar we hadden er bij voorbaat voor gezorgd dat het allemaal zo relaxed mogelijk zou zijn voor mij. Valet parking op Schiphol, mobiliteitsbeperking op het vliegveld (lees: in een rolstoel krijg je overal voorrang, geen rijen voor Oscar en Iris :)) en overal ruimte voor dutjes.
We vlogen om 6:15, dus de wekker stond om 4:00. Helaas had ik zoveel pijn in mijn arm door die verdomde vaatontsteking dat ik al om 2:30 wakker was. Die slechte nacht zorgde ervoor dat ik heel erg tegen het vliegen op zag. Gelukkig is het allemaal goed verlopen! Nadat we 's middags nog even een slaapje hebben gehad, zijn we 's avonds naar pre-bruilofts-borrel gegaan. Om energie te sparen ben ik met een paar meiden al eerder terug gegaan naar het hotel en Oscar heeft nog een paar borrels extra gedronken.

Op zaterdag was het huwelijk en dat was in een woord fantastisch. Alles was zo goed verzorgd, iedereen zag er zo mooi uit, de locatie was schitterend, het eten heerlijk en het weer kon ook niet beter. Er was gezorgd voor een kamer voor mij op de locatie, waardoor ik daar even kon gaan liggen als het nodig was. Ik heb voor de lunch (wat in Spanje gewoon pas om 17:00 is) even een uurtje gelegen. Na het diner begon het feest. Ik heb tot 2 uur 's nachts staan dansen! Even een avond niet ziek, geen kanker, niet zuinig met energie. Even een avond helemaal mezelf. Nou ja, mezelf... ik had een paar drankjes op en na een paar maanden niet drinken was ik dus vooral m'n "dronken zelf". Gelukkig is die ook heel gezellig :)














Balansdagen - part II
Zondag was ik helemaal op. Volgens mij gold dat overigens ook voor alle andere bruiloftsgasten, dus we zaten allemaal gewoon op hetzelfde nivo. Oscar en ik zijn nog even Porto ingegaan (daarvandaan vlogen we), maar we waren eigenlijk te moe om er echt van te genieten. Ik wilde vooral lekker weer naar huis.
Ik merk dat ik nu (dinsdag) nog steeds erg moe ben, maar het was 't meer dan waard! Zit nog steeds op een soort van wolk door het afgelopen weekend. Zo fijn om weer even een glimp van het gewone leven te zien.

Morgen laatste chemootje, bam! Kom maar door!