Neulasta, BI***!

De chemo mag dan wel zijn meegevallen, de Neulasta-injectie heeft wel weer even roet in het eten gegooid. Net als de vorige keer, heb ik de spuit zelf gezet. Deze injectie moet tussen de 24 en 48 uur na de chemo worden gezet, omdat dan je witte bloedcellen op z'n allerlaagst zijn en de injectie dan het beste werkt. Deze keer heb ik 'm vlak voor het slapen gezet, zodat ik door de eerste bijwerkingen heen zou slapen en in ieder geval geen problemen zou hebben met inslapen. De volgende ochtend werd ik werkelijk knetterbrak wakker. Bonkende hoofdpijn, spierpijn en botpijn. Het enige wat enigszins helpt is iedere 6 uur twee paracetamol innemen en wachten tot de dag voorbij gaat.

Zusje Lotte (ik kan namelijk kwartetten met Lottes om me heen) kwam 's middags even langs en na een uurtje ging bij mij het lampie wel weer uit. Vervolgens heb ik drie uur liggen dutten op de bank en wat muziek geluisterd. 's Avonds kwam Berit even langs vanuit d'r werk. Het ging toen al iets beter, maar na anderhalf uur was mijn energie wel weer redelijk op. Niet echt wat kunnen eten (avondeten was citroenkwark) en maar snel naar bed gegaan.

Gisterenochtend ging de wekker wederom vroeg omdat Oscar eruit moest. Dit keer niet voor z'n werk, maar om z'n vlucht naar SanFran te halen. Ik voelde me gelukkig wel wat beter, dus kon redelijk normaal m'n bedje uitkomen om nog even te kletsen en knuffelen met Os voordat ie zou vertrekken. De komende 2.5 week zit hij in de US en moet ik het even op m'n eentje rooien hier. Gelukkig zijn de ergste bijwerkingen van de Neulasta alweer verdwenen. Ik had al gehoord dat dat per keer zou afnemen, dus ik ben blij dat dat ook voor mij geldt! Ben wel heel moe, maar nu energie aan het sparen. Silvy komt me zo ophalen om even wat leuks buiten de deur te gaan doen, zin in!