Heftig weekje...

Zo. Dat was me het weekje wel weer...

Dinsdag

Dinsdagsochtend samen met Oscar in het OLVG een informatiesessie gehad over de do's and don'ts tijdens een chemo. Helaas was dit een erg warrig gesprek, en bevatte het weinig nieuwe informatie. Maar goed, ik weet nu wel zeker dat ik goed genoeg voorbereid ben om de start van de chemo, voor zover je je daar überhaupt op kan voorbereiden.
Ook nog even langgewenst bij de hematoloog, als alles goed blijft gaan, ga ik de 30e echt van start met de eerste chemo. Spannend!

Woensdag

Ik moest voor controle naar het AMC. Met een echo hebben ze gekeken naar het aantal eiblaasjes (en dus eicellen) die aan het rijpen zijn. Ze kon er 21 zien op de echo. Dat klinkt veelbelovend! Wat de arts wel nog aangaf, is dat sommige eiblaasjes erg hard gaan en er moet worden opgepast voor overstimulatie, dus dat ze wellicht de punctie verplaatsen van maandag naar vrijdag. Die middag werd ik gebeld dat ik inderdaad eerder moet komen voor de punctie. Dat betekende ook dat ik woensdagavond voor de laatste keer mezelf moet prikken! Dat is fijn zeg, want dat is toch echt geen pretje.

Donderdag

Vandaag laatste dagje op kantoor. Veel van mij taken heb ik overgedragen aan collega's, gedelegeerd aan de bureaus waar ik mee samenwerk of in hold gezet. Een aantal zaken hoop ik wel gewoon nog te kunnen blijven doen, maar de komende maanden ga ik alleen maar vanuit huis werken. Op die manier kan ik de energie die ik heb, zo goed mogelijk inzetten. Op en neer reizen naar kantoor hoort daar dus even niet bij.
Ik ben echt heel blij met de manier waarop er op mij toestand wordt gereageerd. Het geeft me een fijn gevoel te weten dat ook zij zo achter me staan, en dat ik hopelijk ook gewoon nog wat kan blijven betekenen voor hen.
Iedereen nog even verwend met zelfgebakken brownies, and off I go!

Vrijdag

Stoned als een garnaal!

Na een nacht heel slecht te hebben geslapen, was het vrijdagochtend tijd om naar het AMC te gaan voor de punctie. Oscar ging met me mee, heel erg fijn!
Omdat de punctie echt geen pretje is, krijg je valium en morfine toegediend. Knetterstoned ben ik toen de punctie ondergaan. Het deed alsnog erg veel pijn. Oscar's hand vasthoudend en ondertussen de pijn wegpuffend heb ik me door deze 'bevalling' heen weten te werken. Ik werd weer teruggereden naar de uitslaapkamer en het resultaat van de punctie werd meteen naar het lab gebracht. Na 15 minuten kwam de uitslag: slechts 8 eicellen waren gevonden in het vocht. Wat een enorme teleurstelling was dat!
Dat ik eicellen laat invriezen is alleen maar een back-up plan, hopelijk heb ik ze nooit nodig. Maar als ik ze wel nodig heb, is het wel een slecht back-up plan. Balen dus! Helaas kan ik ook echt niet nog een cyclus doormaken, want ik moet toch echt gaan starten met de chemo. We willen mijn vriend Hodgkin namelijk niet nog meer tijd geven...



Nu is het weekend. In mijn gedachten zou dit laatste weekend voor de start van de chemo een leuk weekend moeten worden. Nog even wat dingen regelen en vooral ook nog wat leuke dingen. Helaas heeft een fikse verkoudheid aardig roet in t eten gegooid, waardoor ik vooral veel tissues en paracetamol heb gebruikt :(
Gelukkig was het etentje bij Saskia op vrijdag (inclusief bewonderen van de babykamer!) en het etentje bij de ouders van Oscar wel erg gezellig - ook al kon ik niet alles proeven :)